انواع تراشه و کنترل

انواع تراشه و کنترل

1. نوع تراشه
با توجه به مواد مختلف قطعه کار و شرایط مختلف برش، اشکال براده تولید شده در طول فرآیند برش متفاوت است. همانطور که در شکل 1-7 نشان داده شده است، چهار نوع اصلی شکل تراشه وجود دارد: نوار، گره، دانه ای و خرد شده.
1) چیپس نواری. این رایج ترین نوع خرد کردن است. سطح داخلی آن صاف و سطح بیرونی آن کرکدار است. پردازش
در مورد فلزات پلاستیکی، این تراشه ها اغلب در شرایط ضخامت برش کوچک، سرعت برش بالا و زاویه چنگک ابزار بزرگ تشکیل می شوند.

2) تراشه های Knobular. همچنین به عنوان تراشه های اکسترود شده شناخته می شود. سطح بیرونی آن زیگزاگی است و سطح داخلی آن گاهی ترک می خورد. این تراشه ها اغلب در سرعت های برش کم، ضخامت های برش زیاد و زوایای چنگک ابزار کوچک تولید می شوند.
3) تراشه های گرانول. همچنین به عنوان تراشه های واحد شناخته می شود. در حین تشکیل تراشه، اگر تنش برشی روی سطح برشی از مقاومت شکستگی ماده بیشتر شود، واحد تراشه از ماده در حال برش جدا می شود و تراشه های دانه ای تشکیل می دهد.
4) خرد کردن چیپس. هنگام برش فلز شکننده، به دلیل انعطاف پذیری کوچک مواد و استحکام کششی کم، پس از برش ابزار، فلز لایه برش تحت تأثیر تنش کششی بدون تغییر شکل پلاستیکی آشکار تحت تأثیر جلوی ابزار، شکننده است. تشکیل یک شکل نامنظم و سپس تراشه های در حال فرو ریختن. هنگام ماشینکاری مواد شکننده، هر چه ضخامت برش بیشتر باشد، به دست آوردن این تراشه ها آسان تر است. سه نوع اول براده ها انواع رایج تراشه ها در هنگام ماشینکاری فلزات پلاستیکی هستند. هنگامی که تراشه روبان تشکیل می شود، فرآیند برش پایدارترین است، نوسان نیروی برش کوچک است، و مقدار زبری سطح سطح ماشینکاری شده کوچک است. نیروی برش در هنگام برش زمانی که براده های دانه ای تشکیل می شوند بیشترین نوسان را دارد. سه نوع تراشه اول را می توان بسته به شرایط برش به یکدیگر تبدیل کرد، به عنوان مثال، در مورد تشکیل براده های گره دار، اگر زاویه چنگک بیشتر کاهش یابد، سرعت برش کاهش یابد یا ضخامت برش افزایش می یابد؛ برعکس، اگر سرعت برش افزایش یابد یا ضخامت برش کاهش یابد، می توان تراشه های نواری را به دست آورد.

2. کنترل تراشه
در عمل تولید، ما شاهد شرایط مختلف تخلیه تراشه هستیم. برخی از تراشه ها به صورت حلزون ها در می آیند و زمانی که به طول معینی می رسند خود به خود شکسته می شوند. برخی از تراشه ها به شکل های C و 6-شکسته می شوند: برخی به سوزن ها یا قطعات کوچک شکسته می شوند، همه جا پاشیده می شوند و صدایی ایمن دارند. برخی تراشه‌های روبان در اطراف ابزار و قطعه کار پیچیده می‌شوند که به راحتی می‌تواند باعث تصادف شود. تخلیه ضعیف تراشه بر پیشرفت طبیعی تولید تأثیر می گذارد، بنابراین تراشه ها
کنترل از اهمیت زیادی برخوردار است که به ویژه هنگام پردازش در خطوط تولید خودکار اهمیت دارد. پس از تغییر شکل شدید تراشه ها در ناحیه تغییر شکل [و II، سختی افزایش می یابد، انعطاف پذیری کاهش می یابد و خواص شکننده می شوند. در فرآیند تخلیه تراشه، هنگام برخورد با موانعی مانند پشت ابزار، روی سطح انتقال روی قطعه کار یا روی سطحی که قرار است ماشین کاری شود، اگر کرنش در قسمت خاصی از مقدار کرنش شکستن مواد تراشه بیشتر شود، تراشه خواهد شکست. شکل 1-8 شکسته شدن تراشه را هنگام برخورد با قطعه کار یا پشت ابزار نشان می دهد.
مطالعات نشان داده اند که هرچه شکنندگی ماده قطعه کار بیشتر باشد (مقدار کرنش شکست کوچکتر)، ضخامت تراشه بیشتر و شعاع پیچش تراشه بیشتر باشد، شکستن تراشه آسان تر است. برای کنترل تراشه ها می توان اقدامات زیر را انجام داد. 1) تراشه شکن به تصویب رسید. با تنظیم چیپ شکن، نیروی اتصال خاصی به تراشه ها در جریان وارد می شود، به طوری که کرنش تراشه افزایش می یابد و شعاع پیچش تراشه کاهش می یابد. پارامترهای اندازه تراشه شکن باید با اندازه مقدار برش تطبیق داده شود، در غیر این صورت اثر شکستن تراشه تحت تأثیر قرار می گیرد. همانطور که در شکل 1-9 نشان داده شده است، شکل های مقطع متداول تراشه شکن عبارتند از: چند خط، مستقیم، قوس و کمان کامل. هنگامی که زاویه چنگک بزرگ است، قدرت ابزار با تراشه شکن کامل قوس بهتر است. همانطور که در شکل 1-10 نشان داده شده است، سه نوع تراشه شکن در جلو قرار دارند: موازی، بیرونی و درونی. نوع مایل خارجی اغلب تراشه‌های C شکل و تراشه‌های 6-شکل را تشکیل می‌دهد که می‌توانند به شکستن تراشه در طیف وسیعی از مقادیر برش دست یابند.

1) از تراشه شکن استفاده می شود. با تنظیم چیپ شکن، نیروی اتصال خاصی به تراشه ها در جریان وارد می شود، به طوری که کرنش تراشه افزایش می یابد و شعاع پیچش تراشه کاهش می یابد. پارامترهای اندازه تراشه شکن باید با اندازه مقدار برش تطبیق داده شود، در غیر این صورت اثر شکستن تراشه تحت تأثیر قرار می گیرد. همانطور که در شکل 1-9 نشان داده شده است، شکل های مقطع متداول تراشه شکن عبارتند از: چند خط، مستقیم، قوس و کمان کامل. هنگامی که زاویه چنگک بزرگ است، قدرت ابزار با تراشه شکن کامل قوس بهتر است. همانطور که در شکل 1-10 نشان داده شده است، سه نوع تراشه شکن در جلو قرار دارند: موازی، بیرونی و درونی. نوع مایل خارجی اغلب تراشه‌های C شکل و تراشه‌های 6-شکل را تشکیل می‌دهد که می‌توانند به شکستن تراشه در طیف وسیعی از مقادیر برش دست یابند. نوع مایل داخلی اغلب تراشه های سیم پیچ پیچ محکم را تشکیل می دهد، اما محدوده شکستن تراشه باریک است. محدوده شکستن تراشه موازی جایی در این بین است.

2) زاویه ابزار را تغییر دهید. افزایش زاویه ورود و ضخامت برش ابزار برای شکستن براده ها مفید است. کاهش زاویه چنگک ابزار، شکستن تراشه ها آسان است. زاویه شیب تیغه λ می تواند جهت جریان تراشه ها را کنترل کند، ^، هنگامی که مقدار مثبت است، تراشه ها اغلب پس از برخورد به پشت خمیده و شکسته می شوند تا تراشه های C شکل ایجاد کنند یا به طور طبیعی به بیرون جریان می یابند و تراشه های مارپیچی را تشکیل می دهند: ورودی منفی است، تراشه ها اغلب پیچ خورده و به تراشه های C شکل یا 6 پس از برخورد با تراشه های سطح ماشینکاری شده شکسته می شوند.

3) مقدار برش را تنظیم کنید. افزایش خوراک باعث افزایش ضخامت برش می شود که برای شکستن براده مفید است: اما افزایش مقدار زبری سطح ماشینکاری شده را افزایش می دهد. کاهش مناسب سرعت برش باعث افزایش اعوجاج برش می شود و همچنین برای شکستن براده ها خوب است، اما این کار باعث کاهش راندمان حذف مواد می شود. مقدار برش باید متناسب با شرایط واقعی انتخاب شود.