سبیل ها می توانند انرژی انتشار ترک های آلیاژی را جذب کنند و مقدار انرژی جذب شده توسط حالت پیوند سبیل ها و ماتریس تعیین می شود. هنگامی که سبیل ها از ماتریس آلیاژ تحت بار خارجی بیرون کشیده می شوند، بخشی از انرژی بار خارجی به دلیل اصطکاک رابط مصرف می شود تا به هدف سخت شدن دست یابد. اثر سفت شدن تحت تأثیر مقاومت لغزشی بین سبیل ها و رابط قرار می گیرد. باید نیروی اتصال زیادی بین ویسکر و سطح مشترک زیرلایه وجود داشته باشد تا بتوان بار خارجی را به طور موثر به سبیل منتقل کرد و نیروی اتصال نباید خیلی زیاد باشد تا طول کشش کافی را تضمین کند. سخت شدن انحراف ترک: هنگامی که نوک ترک با فاز دوم با مدول الاستیک بیشتر از ماتریس مواجه می شود، ترک از جهت پیشروی اصلی منحرف می شود و در امتداد فصل مشترک دو فاز یا در داخل ماتریس گسترش می یابد. از آنجایی که شکست غیرمسطح ترک دارای سطح شکست بزرگ تری نسبت به شکست مسطح است، می تواند انرژی خارجی بیشتری را جذب کند و در نتیجه به اثر افزایش چقرمگی دست می یابد.
افزودن سبیل ها یا ذرات با مدول الاستیک بالا به ماتریس می تواند باعث انحراف ترک و مکانیزم سخت شدن شود. هنگامی که ماتریس شکسته می شود، سبیل ها می توانند بار خارجی را تحمل کنند و به عنوان یک پل ارتباطی بین سطوح ترک شکسته عمل کنند. سبیل های پل شده می توانند نیرویی بر روی ماتریس ایجاد کنند تا ترک ها را ببندند و بارهای خارجی را برای انجام کار مصرف کنند و در نتیجه چقرمگی مواد را بهبود بخشند.
